Friday, May 30, 2008

Hari-hari yang sunyi

Hari-hari yang sunyi. Hari-hari sunyi. Sunyi je hari-hari. Rasa sunyi walaupun di tengah-tengah ramai orang. Macam sampan yang terpisah di tengah lautan. Merenung air biru yang jernih, bagai mahu menyelam jauh ke dasarnya, melihat apa yang tersembunyi di sebalik kejernihannya...

Suatu waktu dahulu, aku bagaikan sampan. Hanyut tiada pendayung. Mencari-cari cahaya. Cahaya ada, tapi aku tak jumpa. Tanpa aku sedar, laut tu luas sebenarnya...

1 comment:

Haffiz 696 said...

hari2 yang sunyi..uhh..sangapla namanya tu.hahahaha.aku pun melaluinya skang ni.aduuuuu..rase dunia macam tak lengkap.tapi takpe. kita masih ada Dia kan.harap2nya lah aku dan kau akan bergantung sepenuh2nya dengan Dia.